Enododoncja, nazywana popularnie leczeniem kanałowym, to sposób na uratowanie zęba, gdy rozwija się w nim stan zapalny miazgi. Miazga zębowa jest szczególnie wrażliwą częścią zęba - znajdującą się w jego wnętrzu - która w przypadku jego zakażenia, daje niezwykle silne bodźce bólowe.
Kiedy następuje konieczność leczenia kanałowego?
Leczenie endodontyczne jest konieczne, gdy dochodzi do zainfekowania miazgi zębowej. Jej najczęstszym powodem jest rozwój próchnicy. To właśnie w wyniku ubytku w zębie spowodowanym próchnicą, bakterie mogą przedostać się do wnętrza zęba. Jeśli ubytek jest zbyt głęboki (zostanie odkryty przez lekarza za późno) prawdopodobieństwo konieczności podjęcia leczenia kanałowego rośnie.
Zapalenie zęba może również pojawić się w przypadku wielokrotnego leczenia (ponownego rozwiercania i poszerzania ubytków), a także mechanicznego uszkodzenia - pęknięcia, czy złamania zęba. Nieleczony stan zapalny miazgi zębowej może przyczynić się do powstawania ropienia odzębowego, martwicy, zgorzela, zapalenia okostnej i szeregu innych powikłań.
Zapalenie zęba można rozpoznać po charakterystycznych objawach, jakimi jest, chociażby pulsujący ból. Jest to spowodowany niemieszczącą się w komorze zęba tkanką, która uciska na jej ściany.
Na czym polega leczenie kanałowe?
Leczenie kanałowe polega na całkowitym usunięciu miazgi zębowej. To w niej znajdują się bakterie i produkowane przez nie toksyny. Wnętrze zęba jest oczyszczane i dokładnie odkażane, a następnie wypełniane całkowicie biozgodną substancją. W przypadku, gdy tkanki zęba zostały zniszczone, konieczna odbudowa tkanek zęba może zostać wykonana z zastosowaniem protetyki.
Lekarz-stomatolog przy leczeniu kanałowym szczególną uwagę zwraca na precyzyjne oczyszczenie zęba, aby nie pozostał w nim żadna zmieniona chorobowo tkanka. W ten sposób pacjentowi nie będzie grozić kolejne zakażenie i konieczność ponownego rozwiercania zęba.
Endodoncja nie wiąże się z utratą zęba
Leczenie endodontyczne nie wiąże się zawsze z utratą zęba. Jeśli jest to możliwe, dentysta oczyszcza wnętrze zęba jedynie z zanieczyszczonej tkanki, a jego zewnętrzną strukturę pozostawia bez zmian. O wiele korzystniejsze z punktu widzenia pacjenta jest zachowanie naturalnego zęba i wypełnienie ubytku preparatem biozgodnym, zamiast całkowite jego usunięcie. Protetykę zębową stosuje się tylko w przypadkach, gdy konieczne jest wyrwanie zęba lub wtedy, gdy zniszczenia poczynione przez bakterie w znacznym stopniu uszkodziły strukturę naturalnego zęba i konieczne jest jego odbudowanie. U większości pacjentów ząb po leczeniu kanałowym zachowuje swoje funkcje jeszcze przez długi czas.
Znieczulenie przy endodoncji
Miazga zębowa jest silnie unerwioną tkanką, dlatego przy leczeniu kanałowym z reguły stosuje się znieczulenie. Dzięki niemu możliwe jest dokładne oczyszczenie zęba ze zmienionej tkanki, a także nagromadzonych w jego wnętrzu bakterii i toksyn.
Po przeprowadzeniu leczenia kanałowego ból ustępuje, gdyż usuwana jest jego przyczyna. Ząb po endodoncji nie posiada już unerwienia. Nieprzyjemne dolegliwości po procesie oczyszczania mogą być spowodowane podrażnieniem ozębnej. Mogą się one utrzymywać przez okres maksymalnie 10 dni od wykonania procedury.
Leczenie kanałowe podczas jednej wizyty
Ze względu na bezpieczeństwo higieniczne, najlepiej jest, aby leczenie kanałowe zostało zakończone w trakcie jednej wizyty. Jedynie około 10% przypadków wymaga powtórnego odwiedzenia lekarza w celu kontynuacji procedury. Takie sytuacje zdarzają się wtedy, gdy oprócz zakażenia wnętrza zęby, obserwuje się także pojawienie się zmian okołozębowych.
Zdjęcie RTG niezbędne przy leczeniu kanałowym
Aby możliwe było dokładne oczyszczanie kanałów, lekarz wykonuje zdjęcie RTG, które pozwala mu zapoznać się lepiej z architekturą kanałów - ich położeniem i kątami. Dzięki zdjęciu dentysta będzie mógł sprawdzić również, jak zaawansowane jest zapalenie i jak daleko sięga infekcja, co pozwoli mu dopasować odpowiednie znieczulenie.
Kolejnym etapem w leczeniu kanałowym jest otwarcie komory zęba i usunięcie obumarłej i zakażonej tkanki z pomocą specjalistycznych narzędzi. Następnie przechodzi do oczyszczania kanałów zębów, które muszą zostać udrożnione na całej ich długości, aby nie pozostała w nich żadna zmieniona zapalnie tkanka, która mogłaby spowodować konieczność ponownego otwierania zęba. Kanały zębowe na skutek oczyszczania są poszerzane i pozbawiane unerwienia. Ząb po leczeniu nie będzie sygnalizował wystąpienia niekorzystnych zmian poprzez dolegliwości bólowe.
Przed wypełnieniem kanałów substancją biozgodną, dentysta dokładnie je osusza. Dopiero po dopełnieniu tego kroku, przystępuje on do szczelnego wypełnienia kanałów preparatem. Dzięki niemu bakterie nie będą miały do nich dostępu i nie będą miały możliwości namnażania się. Leczenie endodontyczne kończy się wypełnieniem zęba.
Zęby leczone kanałowe są martwe, co może powodować ich wyższą podatność na uszkodzenia mechaniczne. Gdy korona wymaga odbudowa, ząb wzmacnia się specjalnymi wkładami koronowo-korzeniowymi, które zapobiegają szybszemu zużyciu zęba.
